امشب در بخش خبر ساعت ۲۱ تلویزیون جمهوری اسلامی خبری پخش شد مبنی بر دستگيری ۲۷ نفر در پارتی‌های شبانه. چند روز قبل هم که من برای ديدن يک تئاتر آلمانی در جشنواره فجر به تئاتر شهر رفته بودم، بعد از مدت‌ها دوباره چشمم به جمال خواهران به اصطلاح زينب کماندو روشن شد که به حجاب خانم‌ها بند کرده بودند و حتی از ورود يکی دو نفر به سالن جلوگيری کردند.

***

يکی از تئوری‌هايی که برخی از افرادی که در زمينه‌ی جامعه‌شناسی سياسی در ايران صاحب‌نظرند مطرح می‌کردند اين بود که با آمدن نو محافظه‌کارانی نظير حداد عادل و طيف آبادگران آزادی‌های فردی و اجتماعی نه تنها کم نمی‌شود بلکه به‌خاطر عقلانيت اين طيف به منظور حفظ منافع‌شان چه بسا افزايش نيز بيابد.

اما ماجرا به‌نظر نمی‌رسد اين‌گونه پيش رفته باشد. آن‌چه بعد از روی کار آمدن مجلس هفتم تا به حال شاهد آن بوده‌ايم هر چه بيشتر محدود شدن همين ته‌مانده آزادی‌های فردی و اجتماعی‌مان بوده است.

ظاهرا جريان موسوم به راست و حتی طيف نو محافظه‌کارشان يا نمی‌‌خواهد و يا حتی اگر به خاطر منافعش مصلحتا بخواهد، نمی‌تواند با شاخه‌ی افراطی‌تر راست و جريانات تندرويی مثل انصار يا ليدرهايی مثل جنتی و مصباح که يکسره خواهان هرچه بيشتر بستن فضای جامعه هستند مقابله کند و به نظر می‌رسد چشم‌انداز پيش‌روی ايران در يکی دو سال آينده تحديد و تهديد هر چه بيشتر آزادی‌های فردی و اجتماعی را نشان دهد.

البته اين نکته را نيز فراموش نکنيم که با توجه به هزينه‌ی اجتماعی بالای بستن فضای جامعه و انزجار گسترده‌ی مردم نسبت به اين گونه حرکات از يک طرف و فشار هرچه بيشتر سازمان‌های مدافع حقوق بشر و کشورهای اروپايی و آمريکا در صورت نقض بيشتر آزادی‌های اجتماعی و فردی و اعمال تحريم‌های گسترده‌تر از جانب آن‌ها از طرف ديگر، باعث خواهد شد که حکومت سياست سرکوب و محدودسازی خود را با احتياط بيشتری به کار برد.